Παρουσίαση του βιβλίου του Κώστα Μπέη με τίτλο: Πλάτωνος Ακαδημία

387 π. Χ. έως 529 π. Χ.  

916 ταραγμένα χρόνια στο φως της φιλοσοφικής ανάτασης  

Παρουσίαση: Άννα Χ. Μαρκοπούλου, Δρ. Επιστημών της Αγωγής του Πανεπιστημίου της Σορβόννης (Paris V René Descartes) 

Κατ'αρχάς θα ήθελα να ευχαριστήσω τον καθηγητή Κώστα Μπέη καθώς και την κυρία Άννα Κελεσίδου, που μού έκαναν την τιμή να μου εμπιστευθούν την παρουσίαση του άρτι εκδοθέντος βιβλίου του Κώστα Μπέη για την Πλάτωνος Ακαδημία.

ΑΝΝΑ ΚΕΛΕΣΙΔΟΥ
ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΜΠΕΗ

Ευνόητο είναι ότι οποιαδήποτε αναφορά όχι μόνο στο νομικό, αλλά και στο φιλοσοφικό-λογοτεχνικό έργο του καθ. Κώστα Μπέη δεν μπορεί να είναι παρά μόνο ενδεικτική και υπαινικτική, συγκεκριμένα η δεύτερη εφόσον αφορά σ’ ένα «πέλαγος λόγων» μ’ εμβληματικά πρόσωπα, όπως ο «επί τοις δεινοίς εύελπις» Σωκράτης, ο επί της σκηνής φιλόσοφος Ευριπίδης, καθώς και σε μέγιστες αρχές – ιδέες, όπως ο λόγος και η αιδώς και σε καίρια θέματα της νεοελληνικής πραγματικότητας, μιας Ελλάδας που ο Κώστας Μπέης αγάπησε και αγαπά, τον πλήγωσε και τον πληγώνει.

Κωνσταντίνος Ν. Χριστοδούλου

Δρ Δρ Αναπληρωτής Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών

Εργογραφία Κ. Μπέη – Μια προσωπική ανίχνευση

1.     Παρουσίαση : Ο μεν Χρόνος μου Βραχύς, η δε τέχνη αυτού μακρά

2.     Από την αρχή [το δόγμα]  ήδη στο τέλος : Το άθλημα της ερμηνευτικής διευρύνσεως των λόγων αναψηλαφήσεως

Eπανορθωτική δικαιοσύνη, ομιλία της Χ. Γαλανού στο Κέντρο Δικανικών Μελετών του Κ. Μπέη, Αθήνα 15/1/2014

Ιστορικές ρίζες της έννοιας της επανορθωτικής δικαιοσύνης: 

Η έννοια της διαμεσολάβησης κάνει την εμφάνισή της από την εποχή του Ομήρου. Σύμφωνα με την τότε ισχύουσα πρακτική, οι συγγενείς ή οι πολιτικοί εταίροι (φίλοι) του θύματος μιας ανθρωποκτονίας μπορούσαν να αξιώσουν να συνδιαλλαχθούν με τον δράστη και να ορίσουν ένα χρηματικό ποσό ως αντάλλαγμα, δίχως να επιβληθεί ποινή. Την ίδια οδό μπορούσε να ακολουθήσει και το ίδιο το θύμα σε περίπτωση απόπειρας και μη τελεσφόρησης της πράξης. Με την καταβολή του χρηματικού ανταλλάγματος επερχόταν η συγχώρεση – γνωστή ως «αίδεσις»- του δράστη.

                                                   Κωνσταντίνος Χριστοδούλου
                               Δρ Δρ Αναπληρωτής Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών


 Δ ο κ ι μ ή  π ε ρ ί  τ η ς  η θ ι κ ό τ η τ ο ς  τ ο υ  κ ω μ ι κ ο ύ

Ι. Το απόρημα
1. Αμφίγνωμες φιλοσοφικές απόψεις και χριστιανικές επιφυλάξεις
2. Η καιρικότητα : Ιδού καιρός ευπρόσδεκτος

ΙΙ. Το προκριματικό πρόβλημα του ορισμού του κωμικού
1. Αγνωστικισμός : Το γέλιο ως αυθάδης πρόκληση στον φιλοσοφικό στοχασμό
2. Εμπειρισμός : Το γέλιο ως Lacanικό "σύνθωμα"
3. Γνωσιολογία : Το γέλιο ως προερμηνεία του εαυτού του, Ηδονή εκ της αναμνήσεως
4. Αναλυτισμός
    α) Έκπληξη από την "σύνδεση πολλαπλοτήτων" - Το παράδοξο
    β) Σχεσιακότητα
    γ) Ανθρωπειότητα ;
5. Προς την "Επιστήμη του νου"

ΙΙΙ. Ηθική βάσανος
1. Το κέλευσμα της Δεοντολογίας - Δύο αντίθετα επικούρεια ρητά
   α) Η επικούρεια παρότρυνση : Συ αναβάλλη το χαίρον, ο δε βίος μελλησμώ παραπόλλυται
   β) Ο αντίλογος του πραγματικού : "ευχαρίστηση της ανοησίας"
   γ) Ο επιστημονικός επαντίλογος της βιολογικής ηθικής : Γελωτολογία
   δ) Ο αντεπαντίλογος του κοινωνικού ωφελιμισμού : Πνεύμα αργολογίας
   ε) Το επικούρειο μέτρο : "Όταν μη αλγώμεν, ουκέτι της ηδονής δεόμεθα"
   στ) Ο πατερικός διάλογος - Όλος πόνο, αλλά με θεία παρηγοριά
2. Το κέλευσμα της Τελεολογίας : Η αιδώς
   α) Η αθέλητη πρόκληση της αιδούς
      αα) Η αφύπνιση της συνείδηση - Το απαγορευμένο Γεροντικόν
      ββ) Αντικειμενικό μέτρο η αιδώς ή αιδώς το μέτρο ; Καντ, Συγκινησιοκρατία, Ωφελιμισμός
   β) Εσκεμμένη πρόκληση της αιδούς : Η ειρωνεία
      αα) Η θεραπευτική σωκρατική ειρωνεία - Μ. Αντώνιος
      ββ) Ο καντιανός αντίλογος
      γγ) Ο σωκρατικός επαντίλογος : Αυτοειρωνεία και κατά Χριστόν σαλότης

IV. Η Αισθητική διαιτητής μεταξύ δεοντολογίας και τελεολογίας - Το κωμικό ως Τέχνη
  1. Σουρεαλισμός ή στρατευμένη τέχνη ;
  2. Το κωμικό στις μη γλωσσικές τέχνες, Αναφορικές και Απόλυτες : Το "μουσικό αστείο"
  3, Θνησιγένεια και μετεπιβίωση του κωμικού

V. Επίμετρο

Ινώ

Είμαστε αλήθεια εδώ ;
Τα όνειρα που βλέπω με τρομάζουν.

Αυτός ο Χρόνος είναι
μεσ' την τραγικότητα
Και να σκεφθείς ότι στο εξής
έτσι θα είναι η ζωή μας.

Τι άλλο θα περάσει από τα βράδια μας ;
Πόσες εκπλήξεις ακόμα πρέπει να υποφέρει η ψυχή;

Το Τέλος δε θα μπορούσε
Να ήταν πιο απλό και απέριττο.
Ας το δεχθούμε κι ας
προχωρήσουμε μπροστά.

Άννα Κελεσίδου


Εγώ πότε θα παίξω ;
Ρωτά το μαθητούδι
Κι ο δάσκαλος υπαγορεύει
το πρόβλημα "ο πατέρας
μοίρασε πέντε έκτα του μισθού του
στα τέσσερα παιδιά του, πόσα..."

Εγώ πότε θα παίξω,
ρωτά το κοριτσάκι
κι η μητέρα το ορμηνεύει
να μη χασομερίσει απ' τη μελέτη.


Εγώ πότε θα παίξω ;
Φωνάζουν εν χορώ
Τ' αθώα παιδάκια
Που αποκοιμούνται
Πάνω στα κλάσματα,
στου Αλάριχου τα χνάρια,
στους πυρήνες των ατόμων
και τότε πια οι δικοί τους
τα σκεπάζουν μη κρυώσουν
και χάσουν το σχολειό
κι ας ξέρουν ήδη
πως από όλα αυτά ούτε
οι ίδιοι οφελήθηκαν.